Soms kun je er belang bij hebben om een schuldenaar failliet te laten verklaren, of de druk tot betaling op te voeren door het faillissement aan te vragen.

Er bestaan nogal wat misverstanden over wat je nu precies nodig hebt om (succesvol) een faillissement aan te vragen. In 2018 heeft de Hoge Raad herhaald hoe het ook alweer zit.

Soms kun je er belang bij hebben om een schuldenaar failliet te laten verklaren, of de druk tot betaling op te voeren door het faillissement aan te vragen. Er bestaan nogal wat misverstanden over wat je nu precies nodig hebt om (succesvol) een faillissement aan te vragen. In 2018 heeft de Hoge Raad herhaald hoe het ook alweer zit.

Wat is er nodig voor het aanvragen van een faillissement?

De Hoge Raad begon met te overwegen dat sprake moet zijn van ‘pluraliteit van schuldeisers’. Dat wil zeggen: er moet meer dan één schuldeiser zijn. De gedachte daarvan is dat het faillissement een beslag is voor alle schuldeisers. Wanneer er maar één schuldeiser bestaat, dan kan die schuldeiser zelf verhaal nemen op het vermogen van de schuldenaar. Daar heb je geen curator voor nodig, aldus de Hoge Raad. Kortom: op grond van rechtspraak van de Hoge Raad heb je een steunvordering nodig.

Misverstanden

Een veel voorkomend misverstand is dat de tweede schuldeiser moet meewerken aan de faillissementsaanvraag. Dat is niet het geval. Zolang de aanvrager van het faillissement aannemelijk kan maken dat er nog een schuldeiser is, dan is dat in beginsel voldoende voor de rechtbank om vast te stellen dat sprake is van pluraliteit van schuldeisers en is er geen beletsel om het faillissement uit te spreken. Dit betekent dat, wanneer de tweede schuldeiser niets weet van de faillissementsaanvraag, of daar zelfs groot tegenstander van is, het faillissement waarschijnlijk toch zal worden uitgesproken.

Een ander veel voorkomend misverstand is dat de steunvordering opeisbaar moet zijn. De Hoge Raad heeft in 2014 al bepaald dat dit niet relevant is en dat het zelfs niet uitmaakt als het exacte bedrag van de vordering niet vaststaat. Een vordering kan als steunvordering worden gebruikt wanneer die ook ter verificatie in het faillissement kan worden ingediend. Dat betekent dat wanneer u een vordering heeft op iemand met een hypothecaire geldlening, u waarschijnlijk het faillissement van die schuldenaar kunt aanvragen. Uw eigen vordering moet dan uiteraard wel opeisbaar zijn, want de voornaamste voorwaarde voor een faillietverklaring is dat de schuldenaar heeft opgehouden te betalen.

In de praktijk blijkt een faillissementsaanvraag nogal eens een krachtig middel voor incasso te zijn en dat middel kan dus in relatief veel zaken worden ingezet.